..... เพลงพิณ
จำปาทอง
ครู โรงเรียนวัดอภยาราม....
กล้าคิด กล้าพูด กล้าทำ รวมกันแล้ว
เป็นการกล้าแสดงออก ครูผู้มีหน้าที่นอกจากจัดการเรียนรู้ให้แก่นักเรียนแล้ว ครูจะต้องอบรมบ่มนิสัยนักเรียนให้อยู่ได้ในสังคมนี้อย่างมีความสุข
ตามเจตนารมณ์ของหลักสูตรที่มุ่งเน้นให้นักเรียนเป็นคนดี
คนเก่ง และมีความสุข ทั้งนี้นักเรียนควรมีคุณลักษณะนิสัยที่พึงประสงค์หลายประการ
หนึ่งในจำนวนนั้นคือ นักเรียนควรมีความกล้าในการแสดงออก
การแสดงออก หมายถึง นักเรียนมีความกล้าคิด กล้าพูดและกล้าทำ ซึ่ง กล้าคิด คือ
การคิดในสิ่งที่ดีงาม คิดสร้างสรรค์
คิดในทางบวกและเป็นประโยชน์
กล้าพูด คือ การพูดในสิ่งที่ดี
พูดสร้างสรรค์ พูดในสิ่งที่เป็นประโยชน์ และกล้าทำ คือ การมีความประพฤติดี มีวินัย ทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์ ดังนั้นกล้าคิด
กล้าพูด กล้าทำ รวมกันแล้วจึงเป็นการกล้าแสดงออกของนักเรียน
แต่ในปัจจุบัน นักเรียนส่วนใหญ่
กล้าในสิ่งที่ไม่ควรกล้า จะคิดว่าเป็นความกล้านั้น
ก็ไม่ใช่ คงเป็นการก้าวร้าวมากกว่า
เพราะในความกล้านั้น ควรเป็นความกล้าในสิ่งที่ดีงาม
ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว แต่นักเรียนมักก้าวร้าว
ไม่มีการให้อภัย หนักนิดเบาหน่อยก็ไม่ยอมลดราวาศอก
ต้องมีการแก้แค้น ดังที่เป็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์อยู่เนืองๆ
ดังนั้นผู้ที่เป็นครู ผู้ปกครอง ผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิด ต้องสอนให้เด็ก
รู้จักการคิด การพูด การทำ ในขอบเขตที่ดีงาม เมื่อเห็นการเกินเลยกว่าขอบเขตที่ดีงามนั้น ควรมีการบอกสอน
ไม่ควรละเลยไป พ่อแม่ผู้ปกครองบางครอบครัวนั้น
ไม่มีเวลาที่จะอบรมบ่มนิสัยที่บ้าน ปล่อยให้เป็นหน้าที่และภาระของครูที่โรงเรียน
จึงเป็นวิธีคิดที่ไม่ถูกต้อง ควรต้องมีการร่วมมือกันทั้งครูและผู้ปกครองตลอดจนผู้เกี่ยวข้อง
จึงจะเกิดผลดีกับนักเรียน ให้เป็นสมาชิกที่ดีมีคุณภาพต่อประเทศชาติต่อไป